🪐 SSO پلاس؛ راهنمای مجانی به سامانه‌ها!
⚠️ ورود صرفاً برای آن‌هایی که می‌دانند توکن دسترسی باید جنس حوله‌ای داشته باشد.
🔑 و اگر رمز عبورتان “Don’t Panic” نیست، احتمالاً هنوز آماده‌ی سفر نیستید.
مدت‌ها پیش، در یکی از حلقه‌های بی‌انتها‌ی بوروکراسی بین‌ستاره‌ای، تمدنی با بودجه‌ی نامحدود و حوصله‌ی محدود تصمیم گرفت نسخه‌ای ارتقایافته از دیپ‌تینک بسازد؛ ماشینی که بتواند—البته میان دو جرعه‌ی چای—پاسخ همه‌چیز و هیچ‌چیز را یک‌جا تحویل بدهد. نتیجه شد SSO پلاس؛ Single Solution to the Omniverse—به‌علاوه کمی سس کهکشانی برای طعم بهتر.
پس از ۷٫۵ میلیون درخواست GET و چند میلیارد ریدایرکت کیهانی، SSO پلاس لب گشود و گفت:
«۴۲ قدیمی شد رفقا؛ از این به بعد همهٔ جواب‌ها SSO پلاس است!»
حضار گیج شدند—همان‌طور که وقتی دیپ‌تینک ۴۲ را کف دستشان گذاشت، گیج شده بودند. یکی از ته سالن، جایی بین سحابی سرویس‌های احراز هویت و خوشۀ کپچای نامرئی، فریاد زد:
«خب یعنی چی؟ سؤال چی بود اصلاً؟»
SSO پلاس با خونسردی روی پورت ۴۴۳ لم داد و گفت:
«اگر پرسش واقعی را می‌دانستید، می‌فهمیدید چرا من بهترین توکنِ دسترسی برای کل هستی‌ام. حالا لطفاً نام کاربری، گذرواژه، اثر انگشت، DNA و پتوی امنیتی‌تان را وارد کنید…»
چرا SSO پلاس جوابِ همه سؤال‌هاست؟
صرفه‌جویی در انرژی کیهانی:
کافی است یک‌بار روی «ورود با SSO پلاس» کلیک کنی؛ بقیه را OAuthِ کهکشانی در پس‌زمینه رتق‌وفتق می‌کند.
یک جواب، بی‌نهایت استفاده:
از پرواز ماهی‌های زرد پوئنتر گرفته تا گم شدن لنگهٔ کفش: همگی زیر یک سرفصل، SSO پلاس!
مقیاس‌پذیر تا بی‌نهایت (و کمی بیشتر):
وقتی جهان روی یک جواب اجماع کند، سرور فلسفهٔ وجود دیگر بالا نمی‌آید!
هشدار نهایی (لطفاً نترس!)
دیپ‌تینک گفته بود: «برای فهم پاسخ باید ماهیت سؤال را بفهمی.» SSO پلاس همان مسیر را می‌رود، با این تفاوت که لاگ می‌زنه تا بفهمی دقیقاً کیِ نفهمیدن سؤال به اوج رسید!
حوله‌ات را بردار، روی «Sign in with SSO پلاس» بکوب، و اگر کسی پرسید معنی زندگی چیست، لبخند بزن و بگو:
«واقعاً بهتر از این جواب پیدا نکردی؟»
(این‌گونه حداقل تا دور بعدی بهانه داری نوشیدنی پان‌گلکتیکی‌ات را سر بکشی.)
پچ‌پچ کهکشانی: تنها کسانی خواهند فهمید چرا ۴۲ از مُد افتاد که بلد باشند در گوش ماهی بابل چیزی زمزمه کنند… 😉
